Twee wedstrijden bleken genoeg voor DSC om na negen jaar weer de beslissingswedstrijd te halen om een plaats op het hoogste niveau. In Sassenheim versloeg de ploeg uit Eindhoven TOP/IAA fresh met 20-22, in Woensel werd het zaterdag 24-17. Die score was uiteindelijk wat vertekend maar deed niets af aan de prestatie: DSC was twee keer de beste geweest. Voor TOP is het zaalseizoen voorbij.
Er gebeurde genoeg wat geanalyseerd kon worden in een opnieuw levendige wedstrijd. Met een grove samenvatting was die echter ook goed getypeerd: DSC scoorde makkelijker en had meer spitsen. In de eerste helft leverde dat de thuisploeg nog maar een minimale voorsprong op: 11-10. Toen TOP na rust echter nóg moeizamer tot scoren kwam, liep het verschil ruim op.
Het zou de ploeg van Wouter Blok niet helemaal recht doen om het alleen maar op het scorend vermogen terug te brengen. DSC had wel degelijk ook een gedachte bij zijn aanvallen en in de verdediging had het aardig grip op TOP, al was het maar dat het leunde op een sterke rebound. Daar was best doorheen te komen overigens. TOP was goed begonnen en had in het begin ook het betere en meer verzorgde spel. Dat leverde de uitploeg ook wel kansen op maar die moesten dan wel consequent benut worden. TOP bleek er echter sporadisch toe in staat en dat was niet voldoende om langszij te komen. Te vaak was er slordig balverlies, zelfs zonder tot een kans te zijn gekomen.
Dinsdag had TOP een 10-16 achterstand nodig om weer terug in de wedstrijd te komen, deze keer kwam de spanning nog wat terug na 17-12. Timo Winter maakte zijn rol als pinchhitter nog een keer waar door zelf twee keer te scoren en vervolgens betrokken te zijn bij de door Julia Schuiling benutte strafworp die de stand op 17-15 bracht.
Winter was een van de nuttige wissels van Marrien Ekelmans maar omdat hij die al vroeg moest inzetten, was hij wel voortijdig door het maximale aantal heen. Dat wist Wouter Blok ook en het leidde dan ook nauwelijks tot onrust bij DSC. Het vijfde doelpunt van Anne de Kok was met nog acht minuten misschien nog niet beslissend (18-15) maar de doos met oplossingen bij TOP was al aardig leeg. De twee doelpunten die de Sassenheimers nog zouden maken, waren dan ook al niet genoeg meer geweest maar het bevrijde DSC scoorde opeens heel makkelijk waardoor het verschil gezien het wedstrijdbeeld wat ruim opliep.
Zeventien doelpunten, zeven na rust: het was niet genoeg voor TOP. Acht scorende spelers voor rust was prima, maar niet met tien doelpunten als totaal. Tegenover de vier over de hele wedstrijd van Fenna Jagtman, die daarmee het meeste scoorde bij TOP, stonden Maaike Roubos Robert Roubos en Anne de Kok die er ieder vijf maakten voor DSC.
Een derde wedstrijd, in De Korf, komt er dit seizoen dan ook niet meer en DSC kan zich voorbereiden op de promotie-degradatiewedstrijd van komende zaterdag.
TOP kan gaan terugkijken op het seizoen. Daar zullen vast wat dingen duidelijk worden die nu nog niet zo zijn opgevallen. Wat wel duidelijk is, is dat TOP zelden een topniveau haalde en eerder wisselvallig was dan dat er naar een piek toegewerkt kon worden. Interessant is verder ook wat er verder gaat gebeuren. Nick Pikaar heeft al afscheid genomen maar wat gaat er met andere spelers gebeuren die met verwachtingen en doelstellingen naar TOP zijn gekomen?
Het zal de komende tijd blijken. Toch mag nu ook al vastgesteld worden dat het seizoen weliswaar teleurstellend eindigt maar dat TOP ook veel geboden heeft. Spelers hebben zich ontwikkeld en zijn ook echt gezichten, herkenbare ‘characters’ geworden. Er waren spannende en spectaculaire wedstrijden die veel publiek naar De Korf maar ook naar uitwedstrijden bracht, en dat allemaal in een mooie sfeer. In de Korfbal League 2 gaat het om resultaten maar door die andere opbrengsten kan er simpelweg níét van een mislukt seizoen worden gesproken.
HWH
